De overheid, maar ook de scholen en ouders, verwachten nu te kunnen rekenen op de ICT-coördinatoren op school die eigenlijk geen ambt hebben en hun functie zelf moeten invullen. Ze worden door de overheid dus niet erkend voor hun werk. Zo doet de overheid nu concreet beroep op ICT-coördinatoren; ze vraagt aan hen om paraat te staan voor de bedeling van laptops voor kansarme leerlingen evenals de ondersteuning van deze leerlingen.

Ook leerkrachten willen nu plots van alles wat betreft ICT en digitale toepassingen, wat voorheen nog wel eens stroef verliep. Leerkrachten die anders zeggen “Waarom moet dat die ICT?”  voelen zich nu gesteund door de ICT-coördinator. Het zijn zij die massaal reddingsacties aan het ondernemen zijn, die hun collega’ mee op de ICT-kar aan het trekken zijn, die heel veel communiceren (want zij zijn natuurlijk diegenen die het meest digitaal bezig zijn) en die ook communiceren over andere dingen dan alleen maar ICT. Het gaat dan bv. ook over het aanpakken en realiseren van de eindtermen tijdens deze crisis. ICT-coördinatoren betekenen dus ontzettend veel en zijn van bijzondere waarde voor het Vlaamse Onderwijs!

ICT-coördinatoren werken nu non-stop vanop afstand, 7 dagen op 7 en een pak meer dan 36 uren per week. Een selectie van reacties van die ICT-coördinatoren de afgelopen weken:

“Zonder ICT-coördinatoren was er geen sprake van online onderwijs.”

“Ik heb nog nooit zoveel uren voor mijn pedagogisch directeur doorgebracht dan de laatsten weken, inclusief het weekend.”

“Mijn mailbox ontploft!”

“Ik krijg massa’s vragen over afstandsonderwijs.”

“Er moet nu snel snel van alles opgezet worden.”

“Collega’s vinden dat ik te snel ga, maar ik moet! Ondanks een opdracht van 30% als ICT-coördinator.”

“We zijn met de ICT-werkgroep uit onze pijp moeten komen.”